Kolekcja doskonale odzwierciedla dzieje monety polskiej. Obejmuje ponad 16 500 jednostek inwentarzowych. Są to emisje od najstarszych monet polskich z wczesnego średniowiecza po najnowsze numizmaty bite dla celów obiegowych i kolekcjonerskich. Najcenniejsze monety pochodzą z dawnych kolekcji Muzeum Książąt Lubomirskich – dukaty, talary i donatywy Jagiellonów i królów elekcyjnych (odzyskane po roku 1944). Osobne grupy tworzą zbiory numizmatów darowanych Ossolineum przez Stanisława Garczyńskiego w latach 2002-2003 (ponad 3 000 egzemplarzy) i Jana Nowaka-Jeziorańskiego w roku 2004 (około 750 monet i banknotów).
W skład kolekcji wchodzi ponad 10 500 jednostek inwentarzowych. Największą grupę stanowią monety niemieckie (ponad 4 600 egzemplarzy) datowane od wczesnego średniowiecza aż po XX wiek. Poza tym w kolekcji są monety rosyjskie, austriackie, czeskie, węgierskie, francuskie i włoskie, szwedzkie, niderlandzkie i mniej liczne emisje pozostałych państw europejskich. Reprezentowane są też inne kontynenty: Azja, Ameryka Południowa i Północna. Większość monet to emisje datowane od XVIII do XX wieku. Na kolekcję składają się poza tym cenne skarby monet średniowiecznych okresu denarowego i groszowego oraz szelągów i krajcarów z XVII wieku.
Zbiór monet antycznych miał dwóch wielkich fundatorów. Henryk Lubomirski podarował w roku 1828 blisko 2 000 sztuk. Rok później Ignacy Adam hrabia Krasicki przekazał w darze blisko 1 000 egzemplarzy. Dalsza historia, bardzo dobrze rozpoznana dzięki badaniom proweniencyjnym, to ponad 120 różnych nabytków, w tym darów i ze znalezisk z Galicji Wschodniej. Pomimo uszczuplenia składu o około 8 procent w latach 1944-45, dziś liczy 6 500 egzemplarzy, czyli więcej niż we Lwowie. Ponad trzy czwarte to monety Cesarstwa Rzymskiego, na resztę składają się monety greckie, prowincji rzymskich, królestw Wschodu, celtyckie oraz barbarzyńskie, a także numizmaty w typie antycznym. Zakupy z lat 2014-2022 wzbogaciły kolekcję o cenne barbarzyńskie imitacje monet rzymskich, złote i pozłacane. Blisko połowa monet antycznych została już opublikowana w katalogach. Warto sięgnąć do listy publikacji i zapoznać się między innymi z tekstem o odszyfrowaniu znaczenia graffiti z gockim imieniem na aureusie Postumusa z III wieku po Chrystusie.
Kolekcja obejmuje ponad 4 350 jednostek inwentarzowych. W zbiorach znajdują się emisje od najstarszych banknotów z lat 1794-1866, między innymi bilet skarbowy insurekcji kościuszkowskiej wyemitowany 8 czerwca 1794 roku, banknoty w walucie markowej z lat 1916-1923, banknoty w walucie złotowej z lat 1919-1941 oraz banknoty Narodowego Banku Polskiego emitowane po roku 1944. Wartościową grupę stanowią bony zastępcze miast z całego obszaru Polski i różnego rodzaju papiery wartościowe.
Kolekcja składa się z ponad 2 900 jednostek inwentarzowych. Większość z nich to emisje niemieckie i rosyjskie z XX wieku, mniejsze grupy to emisje austriackie, węgierskie, francuskie, rumuńskie, włoskie i czeskie. Nieliczne egzemplarze pochodzą z innych państw europejskich. Wyróżnia się duża grupa bonów zastępczych z Niemiec, Rosji i Ukrainy.
Kolekcję tworzy ponad 7 400 jednostek inwentarzowych, na które składają się dawne polskie medale (przede wszystkim medale dynastii Jagiellonów i Wazów), liczny zbiór patriotycznych medali z wieków XIX i XX, wybijanych z okazji ważnych wydarzeń i rocznic narodowych, ciekawy zbiór różnorodnych prac medalierów okresu międzywojennego oraz współczesne medale autorów polskich i obcych.
Najliczniejsza kolekcja w Dziale. Składa się z ponad 72 000 egzemplarzy. W obrębie zbioru wydzielono 13 grup – kolekcji: tłoki i stemple pieczętne, odciski pieczęci w wosku, laku oraz na papierze z podkładem woskowym, odciski pieczęci w formie nalepek drukowanych lub tłoczonych na sucho, odciski pieczęci tuszem, bulle papieskie, odlewy pieczęci gipsowe i metalowe, odlewy pieczętne w żywicy syntetycznej, wcierki grafitowe pieczęci, unikalne bartynotypy pieczęci, fotokopie pieczęci i fotokopie rysunków pieczęci. Najstarsze obiekty pochodzą z wieku XIII, najmłodsze z wieku XX (do roku 1976) i reprezentują kraje europejskie: Polskę, Niemcy, Austrię, Ukrainę i (mniej liczne) kraje Bliskiego Wschodu, na przykład Turcję. Do cennych kolekcji należy spuścizna kolekcjonersko-naukowa po profesorze Marianie Gumowskim (odlewy pieczęci, wcierki i odbitki tuszowe) oraz zbiór sfragistyczny dawnej Biblioteki Schaffgotschów w Cieplicach-Zdroju, zawierający między innymi kolekcję pruskiego oficera Hermanna Kecka von Schwarzbacha oraz kolekcję wybitnych grawerów cieplickich Carla Hensla i Friedricha Wilhelma Siebanhaara.
Kolekcja liczy obecnie ponad 6 020 jednostek inwentarzowych i jest zbiorem bardzo różnorodnym, w skład którego wchodzą: ordery i odznaczenia, najczęściej z dokumentami nadania, pamiątkowe i nagrodowe odznaki oraz oznaki i emblematy wojskowe i cywilne. Do najciekawszych grup obiektów w kolekcji należą bez wątpienia: bogaty zbiór odznak i oznak Legionów Polskich z lat 1914-1917, unikalny zbiór pamiątkowych odznak związanych z wojną polsko-ukraińską 1918-1919, kolekcja odznak pułkowych Wojska Polskiego z okresu międzywojennego oraz bogata kolekcja polskich orłów wojskowych z lat 1912-1950, a także liczny zbiór polskich orderów i odznaczeń z okresu 1945-2000. Warto także wspomnieć, że przechowywany jest tu także niewielki zespół biżuterii patriotycznej z okresu żałoby narodowej i powstania styczniowego oraz ciekawy zbiór odznak i emblematów Polonii Amerykańskiej z lat 1919-1990.
Eksponaty przekazane do Ossolineum w roku 2002 jako dar inżyniera Stanisława Garczyńskiego, numizmatyka z zamiłowania, lwowianina zamieszkałego obecnie w Teksasie. W jej skład wchodzi ponad 3 000 numizmatów (monet, medali, banknotów), a także czasopisma numizmatyczne, obiekty filatelistyczne, kopie dokumentów i fotografii obrazujących fascynujące dzieje kolekcji. Wybór najciekawszych przedmiotów z tej kolekcji prezentowany był w ramach wystawy Kolekcja Stanisława Garczyńskiego. Dar dla Ossolineum.
