Muzeum Książąt Lubomirskich. Nie/zapomniana historia

Czas

22 lutego – 1 lipca 2018 roku

Miejsce

Aula im. M. Gębarowicza i Sale pod Kopułą

Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław

Kurator

Igor Chomyn

Wystawa Muzeum Książąt Lubomirskich. Nie/zapomniana historia była wyjątkową okazją do zapoznania się ze zbiorem malarstwa pochodzącym z przedwojennego Muzeum Lubomirskich. Wśród prac, na które szczególnie czekają miłośnicy sztuki, wymienić należy między innymi Portret Henryka Lubomirskiego jako Kupidyna autorstwa Angeliki Kauffmann, płótno Józefa Brandta Modlitwa w stepie i Kwiaty Leona Wyczółkowskiego.

Muzeum Książąt Lubomirskich

Muzeum Książąt Lubomirskich do wybuchu drugiej wojny światowej funkcjonowało we Lwowie jako część Zakładu Narodowego im. Ossolińskich. Powołane zostało do życia 25 grudnia 1823 na mocy porozumienia między Józefem Maksymilianem hrabią Ossolińskim, założycielem Zakładu Narodowego, oraz Henrykiem księciem Lubomirskim. Pierwszymi nabytkami Muzeum były przekazy obu fundatorów, uzupełniane w ciągu kolejnych lat licznymi darowiznami. Zgromadzony w Muzeum zbiór obrazów liczył w 1939 roku około 1 500 dzieł. Znaczna część kolekcji znajduje się obecnie we Lwowskiej Narodowej Galerii Sztuki im. Borysa Woźnickiego.

Kurator o wystawie

Podczas wojny Muzeum Książąt Lubomirskich straciło dużą część zbiorów. „Nasza galeria stała się pewnego rodzaju beneficjentem Muzeum Książąt Lubomirskich” – mówi Igor Chomyn, kustosz Lwowskiej Narodowej Galerii Sztuki im. Borysa Woźnickiego i kurator wystawy:
„Na wystawę zostały wybrane portrety najważniejszych i najbardziej zasłużonych dla Polski osób. Ukazując różnorodność kolekcji Muzeum Lubomirskich pokazujemy też portrety przedstawicieli innych narodowości zamieszkałych w Galicji, jak również malarstwo rodzajowe i historyczne artystów polskich i europejskich”.

„Lwowska Galeria Sztuki jest otwarta na współpracę z tak szacowną instytucją, jak Ossolineum. Świadectwem tego są wspólnie organizowane wystawy, w tym ta, poświęcona jubileuszowi 200-lecia powstania Zakładu Narodowego im. Ossolińskich” – mówi Igor Chomyn.