Czas i miejsce
16-18 września 2022 roku
Refektarz ossoliński
Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław
Kuratorzy
Wojciech Gruk, dr Emilia Kłoda
Partner: Instytut Herdera z Marburga
Wsparcie finansowe: Fundacja Współpracy Polsko-Niemieckiej
W Refektarzu Ossolineum można było obejrzeć 21 grafik, na których artysta uchwycił codzienność górali śląskich w dwudziestoleciu międzywojennym, a także piękne krajobrazy Sudetów. Ekspozycję uzupełniało 17 rysunków Fuchsa, które powstały na początku XX wieku, podczas jego pierwszej wizyty w Lubawce.
Ekspozycja Zapomniane dziedzictwo Sudetów obejmowała wybór dzieł Ericha Fuchsa powstałych w latach 1909-1933, w tym grafiki z uznawanego za dzieło życia artysty cyklu Górale Śląscy (Schlesisches Bergvolk), a także szkice wykonane przez niego podczas pierwszej wizyty w Sudetach w 1909 roku. Wystawę przygotowali Wojciech Gruk oraz dr Emilia Kłoda z Działu Sztuki Muzeum Książąt Lubomirskich.
Podczas oprowadzań kuratorzy zaprosili zwiedzających w podróż po przedwojennych Sudetach – świecie, który bezpowrotnie przeminął. Wybrane prace Ericha Fuchsa prezentowały świat tradycyjnych wspólnot – ludzi żyjących według rytmu surowej, górskiej przyrody, tworzących tradycyjne rzemiosło, które nie zostało jeszcze wyparte przez produkcję masową. Te wyjątkowe dzieła budziły duże zainteresowanie publiczności, a podczas spotkań padało wiele pytań o twórczość i życie artysty.
Erich Fuchs pokochał Sudety od pierwszego wejrzenia. Po skończeniu studiów artystycznych i przeprowadzce na Śląsk, poświęcił swój talent uwiecznianiu piękna górskiego krajobrazu, a także życia, pracy i obyczajów śląskich górali. Dzięki etnograficznej pasji, połączonej ze znakomitym zmysłem obserwacji, prace artysty są wyjątkowymi dziełami sztuki, ale posiadają również wielką wartość dokumentacyjną. Muzeum Książąt Lubomirskich może pochwalić się jedną z największych na świecie kolekcji prac Ericha Fuchsa, a większość z dzieł prezentowanych w ten weekend zostało po raz pierwszy pokazanych szerszej publiczności.
W ramach wydarzenia odbyła się polsko-niemiecka konferencja popularnonaukowa, która pozwoliła ukazać twórczość tego jednego z najważniejszych dolnośląskich artystów XX wieku w szerszym kontekście. Gościem specjalnym była wnuczka Ericha Fuchsa – Renate Baumgärtner.
Konferencję otworzyli dr Łukasz Kamiński – dyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich oraz Joanna Błoch, wicedyrektor Zakładu Narodowego im. Ossolińskich ds. Muzeum Książąt Lubomirskich. Głos zabrała również pani Renate Baumgärtner, która podziękowała za przywracanie pamięci o twórczości jej dziadka w Polsce i duże zainteresowanie jego pracami, które są obecnie mniej znane w Niemczech.
Spotkanie poprowadziła dr Emilia Kłoda z Działu Sztuki Muzeum Książąt Lubomirskich. Prelegenci w swoich kolejnych referatach poruszali tematykę twórczości Ericha Fuchsa, ale także zagadnienia związane z tradycyjnym rzemiosłem oraz wielonarodowym dziedzictwem Dolnego Śląska.
Wojciech Gruk z Muzeum Książąt Lubomirskich przeanalizował prace Ericha Fuchsa pod kątem relacji z naturą i przedstawił swoje refleksje w referacie W rytmie przyrody, w rytmie życia. Artystyczne fascynacje Ericha Fuchsa. Dr Ksenia Stanicka-Brzezicka z Herder Institut w Marburgu przyjrzała się obrazowi rzemiosła śląskiego w twórczości Ericha Fuchsa, a dr Anna Kurpiel z Uniwersytetu Wrocławskiego poruszyła temat translokalnego dziedzictwa Sudetów i Dolnego Śląska.
Swoimi wspomnieniami z odkrywania historii i twórczości Ericha Fuchsa podzielił się też pan Tadeusz Boroń z Klubu Seniora Sudecka Chatka z Gruszkowa, który również opowiedział o działaniach mających upamiętnić tego artystę w Sudetach – między innymi o planowanym otwarciu szlaku dedykowanego artyście. O podróży po Dolnym Śląsku w towarzystwie rodziny Ericha Fuchsa, opowiedział natomiast pan Dietrich Kowalski z Senioren Botschafter Active Senioren z Sachsen.
